گروه آموزشی پژوهشی IT NET

فناوری اطلاعات - آموزش - مقالات - پروژه - دانشگاه - دانشجو - کامپیوتر

گروه آموزشی پژوهشی IT NET

فناوری اطلاعات - آموزش - مقالات - پروژه - دانشگاه - دانشجو - کامپیوتر

قفل زرد رنگ !


از اینکه نمیتونم هر روز آپدیت کنم واقعا شرمندم دوستان هم لطف کنن نظرات خودشون را به ایمیل من نفرستن و همین جا در صفحه نظرات لطف کنن نظر بدن در صورتی که هم مشکل یا پروژه ای خاصی دارید می توانید با ایمیل من مکاتبه کنید .  در  ماه  گذشته چندین بار از دوستان و برخی از دانشجویان دانشگاه در مورد نمایش یک پنجره که در آن یک قفل نمایش داده شده سئوال می کنند از آن جای که بعضی ها فکر میکنن در کامپیوتر خود اتفاقی افتاده یا ترس از ویروس نمیدونن چکار کنن به همین دلیل امروز میخوام در مورد این عمل توضیحی بدم و بررسی کنیم  که آیا این قفل مشکلی برای ما پیش می آورد و چه جوابی به آن بدهیم . Secure Socket Layer , یا همان SSL یک تکنولوژی استاندارد و به ثبت رسیده برای تامین ارتباطی امن مابین یک وب سرور و یک مرورگر اینترنت است. این ارتباط امن از تمامی اطلاعاتی که ما بین وب سرور و مرورگر اینترنت ( کاربر) انتقال میابد , محافظت میکند تا در این انتقال به صورت محرمانه و دست نخورده باقی بماند. SSL یک استاندارد صنعتی است و توسط ملیونها وب سایت در سراسر جهان برای برقراری امنتیت انتقال اطلاعات استفاده میشود. برای اینکه یک وب سایت بتواند ارتباطی امن از نوع SSL را داشته باشد نیاز به یک گواهینامه SSL دارد.

زمانیکه شما میخواهید SSL را بر روی سرور خود فعال کنید سؤالات متعددی در مورد هویت سایت شما ( مانند آدرس سایت ) و همین طور هویت شرکت شما ( مانند نام شرکت و محل آن) از شما پرسیده میشود. آنگاه سرور دو کلید رمز را برای شما تولید میکند , یک کلید خصوصی (Private Key) و یک کلید عمومی (Public Key). کلید خصوصی به این خاطر , این نام را گرفته است , چون بایستی کاملا محرمانه و دور از دسترس دیگران قرارگیرد. اما در مقابل نیازی به حفاظت از کلید عمومی نیست و این کلید در قالب یک فایل درخواست گواهینامه یا Certificate Signing Request که به اختصار آنرا CSR مینامیم قرارداده میشود که حاوی مشخصات سرور و شرکت شما بصورت رمز است. آنگاه شما باسیتی که این کد CSR را برای صادرکننده گواهینامه ارسال کنید. در طول مراحل سفارش یک SSL مرکز صدور گواهینامه درستی اطلاعات وارد شده توسط شما را بررسی و تایید میکند و سپس یک گواهینامه SSL برای شما تولید کرده و ارسال میکند.

 

وب سرور شما گواهینامه SSL صادر شده را با کلید خصوصیتان در سرور و بدور از دسترس سایرین مطابقت میدهد. سرور شما آنگاه امکان برقراری ارتباط امن را با کاربران خود در هر نقطه دارد.

 

نمایش قفل امنیت SSL

 

پیچیده گیهای یک پروتکل SSL برای کاربران شما پوشیده است لیکن مرورگر اینترنت آنها در صورت برقراری ارتباط امن , وجود این ارتباط را توسط نمایش یک قفل کوچک در پایین صفحه متذکر میشود.

 

و در هنگامی که شما روی قفل کوچک زرد رنگی که در پایین صفحه IE نمایش داده میشود دوبار کلیک میکنید باعث نمایش گواهینامه شما به همراه سایر جزئیات می شود.

 

گواهینامه های SSL تنها برای شرکتها و اشخاص حقیقی معتبر صادر میشوند. به طور مثال یک گواهینامه SSL شامل اطلاعاتی در مورد دامین , شرکت , آدرس , شهر , استان , کشور و تاریخ ابطال گواهینامه و همینطور اطلاعاتی در مورد مرکز صدور گواهینامه که مسؤول صدور گواهینامه میباشد.

 

زمانیکه یک مرورگر اینترنت به یک سایت از طریق ارتباط امن متصل میشود , علاوه بر دریافت گواهینامه SSL ( کلید عمومی) , پارامترهایی را نظیر تاریخ ابطال گواهینامه , معتبر بودن صادرکننده گواهینامه و مجاز بودن سایت به استفاده از این گواهینامه نیز بررسی میکند و هرکدام از موارد که مورد تایید نباشد به صورت یک پیغام اخطار به کاربر اعلام میدارد.

عیب یابی کامپیوتر های شخصی

صرفنظر از این که کامپیوتر شما چگونه تولید شده است و یا نرم افزارهای نصب شده بر روی آن چگونه نوشته شده اند ، همواره احتمال بروز خطاء وجود داشته و ممکن است در آن لحظه امکان دسترسی به کارشناسان برای تشخیص خطاء و رفع مشکل وجود نداشته باشد . آشنائی با فرآیند عیب یابی و  برخورد منطقی و مبتنی بر علم با این مقوله می تواند علاوه بر  کاهش هزینه ها،صرفه جوئی در مهمترین منبع حیات بشری یعنی زمان را نیز بدنبال داشته باشد .
نرم افزارهای عیب یابی از جمله امکانات موجود و در عین حال بسیار مهم در این زمینه بوده که می توان از آنان به منظور عیب یابی یک کامپیوتر استفاده نمود .

نرم افزارهای عیب یابی
برای عیب یابی کامپیوترهای شخصی تاکنون نرم افزارهای عیب یابی متفاوتی ارائه شده است . برخی از اینگونه نرم افزارها درون سخت افرار کامپیوترهای شخصی ، برخی دیگر درون تجهیزات جانبی ( نظیر کارت های الحاقی )  ، تعدادی دیگر به همراه سیستم عامل و برخی دیگر به عنوان محصولات نرم افزاری مجزائی عرضه شده اند .

  • POST ( اقتباس شده از  Power On Self Test ) : برنامه فوق پس از روشن کردن هر نوع کامپیوتر شخصی به صورت اتوماتیک اجراء می گردد . روتین های فوق درون حافظه ROM مادربرد و ROM موجود بر روی کارت های الحاقی ذخیره می گردند.

  • نرم افزارهای عیب یابی ارائه شده توسط یک تولید کننده خاص : تعداد زیادی از تولید کنندگان معتبر کامپیوتر به منظور عیب یابی کامپیوترهای تولیدی خود ، اقدام به پیاده سازی و عرضه نرم افزارهای عیب یابی مختص  سیستم های خود می نمایند .

  • نرم افزارهای عیب یابی جانبی : به همراه تعداد زیادی از دستگاه های سخت افزاری ، نرم افزارهای عیب یابی خاصی ارائه می شود که می توان از آنان به منظور تست صحت عملکرد سخت افزار مورد نظر استفاده نمود . به عنوان نمونه آداپتورهای SCSI دارای یک برنامه عیب یابی می باشند که درون حافظه ROM BIOS کارت تعبیه و با فشردن کلیدهای ctrl+A در زمان راه اندازی سیستم، امکان دستیابی و استفاده از آن وجود خواهد داشت . کارت های صدا و شبکه نیز معمولا" به همراه یک برنامه عیب یابی ارائه می گردند که می توان از آنان درجهت تشخیص صحت عملکرد وظایف محوله هر کارت استفاده بعمل آورد .

  •  نرم افزارهای عیب یابی ارائه شده توسط سیستم عامل : به همراه سیستم های عامل (نظیر ویندوز) ، نرم افزارهای عیب یابی متعددی ارائه شده است که می توان از آنان به منظور  شناسائی و مونیتورینگ کارآئی و عملکرد هر یک از عناصر سخت افزاری موجود در کامپیوتر استفاده نمود .

  • نرم افزارهای عیب یابی آماده : تعدادی از تولید کنندگان نرم افزار به منظور عیب یابی کامپیوترهای شخصی اقدام به ارائه نرم افزارهای عیب یابی همه منظوره ای نموده اند. هر یک از نرم افزارهای فوق دارای پتانسیل های مختص به خود بوده  که می توان با توجه به خواسته خود از آنان استفاده نمود .

برنامه عیب یابی POST 
زمانی که شرکت آی.بی. ام در سال 1981 اولین کامپیوترهای شخصی را ارائه نمود در آنان از ویژگی هائی استفاده شده بود که قبلا" مشابه آنان در سایر کامپیوترها به خدمت گرفته نشده بود . استفاده از برنامه ای موسوم به POST  و Parity-checked حافظه ، نمونه هائی در این زمینه می باشند . پس از روشن کردن هر نوع کامپیوتری درابتدا و قبل از هر چیز دیگر ( نظیر استقرار سیستم عامل درون حافظه ) ، برنامه POST به منظور بررسی تست صحت عملکرد عناصر اصلی سخت افزار  موجود در یک کامپیوتر اجراء خواهد شد .
POST ، مشتمل بر مجموعه ای از دستورالعمل های ذخیره شده در تراشه ROM-BIOS مادربرد است که مسئولیت تست تمامی عناصر اصلی در زمان روشن کردن کامپیوتر را برعهده دارد . برنامه فوق قبل از استقرار هرگونه نرم افزار در حافظه ، اجراء خواهد شد .

برنامه POST چه چیزی را تست می نماید ؟
پس از روشن کردن کامپیوتر، برنامه POST  به صورت اتوماتیک اجراء و مجموعه ای از تست های لازم به منظور بررسی صحت عملکرد عناصر اصلی در کامپیوتر را انجام می دهد. تست حافظه ، پردازنده ، حافظه ROM ، مدارات حمایتی برداصلی و  تجهیزات جانبی نظیر اسلات های موجود بر روی برد اصلی ، نمونه هائی در این زمینه بوده که توسط برنامه POST   تست خواهند شد . اندازه برنامه POST بسیار کم بوده و صرفا" قادر به تشخیص خطاهای بحرانی می باشد . در صورتی که پس از انجام هر یک از تست های انجام شده توسط برنامه POST مشکل خاصی تشخیص داده شود ، پیام های خطاء و یا هشداردهنده ای که نشاندهنده نوع خطاء است ،  ارائه می گردد . پیامد وجود هر گونه خطاء در این مرحله ، توقف فرآیند معروف بوتینگ ( استقرار سیستم عامل درون حافظه ) خواهد بود . خطاهائی که توسط برنامه POST تشخیص داده می شوند را fatal error نیز می گویند چراکه عملا" توقف فرآیند بوتینگ را بدنبال خواهند داشت .

نحوه نمایش نوع خطاء
ماحصل اجرای برنامه POST ، ارائه سه نوع پیام خروجی است : کدهای صوتی ، کدهای مبنای شانزده که برروی یک پورت I/O با یک آدرس خاص ارسال می گردد و پیام های مبتنی بر متن که بر روی نمایشگر نمایش داده می شوند . برای گزارش خطاهای تشخیص داده شده توسط برنامه POST از سه روش زیر استفاده می گردد :

  • کدهای صوتی ( Beep Codes  ) : کدهای فوق از طریق بلندگوی سیستم  قابل شنیدن می باشند .

  • کدهای Checkpoint : کدهای فوق ، کدهای مبنای شانزده checkpoint  می باشند که برای یک پورت I/O  با یک آدرس خاص ارسال می گردند . برای مشاهده کدهای فوق به یک برد خاص نصب شده در یکی از اسلات های ISA و یا PCI نیاز می باشد .

  • پیام های نمایش داده شده بر روی نمایشگر : پیام های خطاء فوق صرفا" پس از مقداردهی اولیه آداپتور ویدئو قابل نمایش بر روی نمایشگر و استفاده خواهند بود . 

کدهای صوتی برنامه POST 
از کدهای فوق صرفا" برای اعلام خطاهای بحرانی استفاده می گردد . خطاهای فوق در ابتدای فرآیند راه اندازی کامپیوتر و زمانی که هنوز کارت ویدئو و سایر سخت افزارها وارد مدار عملیاتی نشده اند ، محقق می گردند . با توجه به این که در این مقطع نمایشگر در دسترس نمی باشد ، کد مربوط به هر یک از خطاهای موجود به صورت مجموعه ای beep  مشخص می گردد . در صورتی که ماحصل اجرای برنامه POST موفقیت آمیز بوده و مشکل خاصی وجود نداشته باشد ، پس از اتمام برنامه POST ، صرفا" یک صدای beep قابل شنیدن خواهد بود . در برخی سیستم ها ( نظیر کامپیوترهای کامپک ) پس از اتمام موفقیت آمیز برنامه POST دو مرتبه beep نواخته می شود . در صورتی که تست صحت عملکرد برخی عناصر با موفقیت توام نباشد ، برای اعلام نوع خطاء تعداد مشخصی beep که ممکن است کوتاه و یا بلند و یا ترکیبی از هر دو باشد ، نواخته می گردد .

کدهای Checkpoint مربوط به برنامه POST
کدهای فوق ، اعداد مبنای شانزدهی می باشند که توسط روتین های برنامه POST بر روی یک  پورت I/O با یک آدرس خاص ( مثلا" آدرس 80h ) نوشته می گردند . به کدهای فوق ، کدهای POST نیز گفته شده و امکان مشاهده و خواندن آنان صرفا" با نصب آدپتورهای خاصی در یکی از اسلات های سیستم ، فراهم می گردد . آداپتورهای فوق در ابتدا توسط تولید کنندگان مادر برد و به منظور تست سخت افزارهای تولیدی استفاده می گردید . در ادامه شرکت های متعددی ( نظیر میکرو 200 و   2000 ، JDR Microdevice   ) با تولید اینگونه کارت ها امکان استفاده از آنان را برای سایر تکنسین ها فراهم نمودند .
از کدهای POST Checkpoint می توان به منظور ردیابی وضعیت سیستم در زمان فرآیند بوتینگ  از زمانی که سیستم روشن می گردد تا زمانی که برنامه bootstrap loader اجراء می گردد ( آغاز استقرار سیستم عامل در حافظه )، استفاده نمود .
پس از نصب یک POST code reade درون یکی از اسلات های مادربرد و همزمان با اجرای برنامه POST ، یک عدد مبنای شانزده بر روی نمایشگر کارت نمایش داده خواهد شد . در صورت توقف غیرمنتظره سیستم ، با استفاده از کد نمایش داده شده می توان خطاء موجود را تشخیص داد .  در شکل زیر یک  POST card reader نشان داده شده است .

پیام های نمایش داده شده بر روی نمایشگر
پیام های نمایش داده شده بر روی صفحه نمایشگر ، پیام های مختصری می باشند که یک نوع خاص خطاء را گزارش می نمایند . پیام های فوق صرفا"  پس از مقداردهی کارت ویدئو و نمایشگر قابل نمایش و استفاده خواهند بود

حقایقی جالب در رابطه با ویندوز ایکس پی

چند روز پیش جاتون خالی یه بحث داغی سر سیستم عامل ها بود هر کی یه نظری میداد یکی میگفت لینوکس یکی میگفت اپل یکی میگفت مایکروسافت نمیدونم چه جوری بحث کشیده شد به ویندوز ایکس پی و هر یکی هر چه اطلاعات داشت میگفت اخرش هم کشیده شد به نحوه انجام پروژه خلاصه بکنم کلی اطلاعات دوستان داشتن که همشون نمیشه گذاشت رو اینترنت بعد به پیشنهاد یکی از دوستان گفتیم یک حقایقی از این سیتم عامل مایکروسافت به رشته نگارش بیاریم و شما هم خبر داشته باشید که شرکت مایکروسافت و آقای بیل گیتش با خانمش چه مصیبتی رو تحمل کردند و چقدر وقت صرف این سیستم عامل کردند با ما باشید :

مدت زمانی که توسعه و برنامه نویسی Windows XP به طول انجامید مجموعاً 600 روز (1999/12/20 تا 2001/8/24)
تعداد افراد فعال در این پروژه : 5736 نفر
تعداد کاربرانی که این ویندوز را آزمایش نمودند : 1.4 میلیون نفر
تعداد بچه های که در طول این پروژه بدنیا آمدند : 452 نفر
تعداد کارمندانی که در این مدت استخدام شدند : 504 نفر
مقدار ماکارونی که در طول 40 جلسه تحقیقات در مورد این سیستم عامل خورده شد : 6000 بسته
تعداد بطری نوشابه های مصرف شده در این مدت : 86400 عدد
مقدار پولی که در این مدت توسط کارکنان این شرکت در رستورانهای McDonald خرج شد : 2 میلیون دلار
آزمایشات صورت گرفته بر روی تکنولوژی Sytem Restore ، تا رسیدن به نسخه نهایی 1.6 میلیون مرتبه
آزمایشات صورت گرفته بر روی Direct3D پس از ساخت Windows XP RC1 تعداد 43114143 مرتبه
تعداد نرم افزارهای آزمایش شده برای هم خوانی با این سیستم عامل : 5500 برنامه
تعداد سخت افزارهای آزمایش شده بر روی این سیستم عامل : 12000 قطعه
طولانی ترین مدت زمان یک فایل ویدیوئی که توسط نرم افزار Windows Movie Maker ذخیره شد : 114 ساعت
تعداد زبانهای قابل پشتیبانی توسط این ویندوز: 24 زبان بطور کامل و 9 زبان بصورت مختصر
تعداد کشورهایی که در تهیه ویندوز XP همکاری داشتند : بیش از 50 کشور

دور از شوخی اینا حقیقته و چیزی که بیل گیتس و همکارانش در مایکروسافت گذشت همینه بود تا این سیستم عامل به پایان برسه اما یک روزه و شاید کمتر از ۲۴ ساعت هک میشه یا یک باگ از اون یا یک کد مخرب برای نرم افزارهای آن تهیه میشه ! تا حالا فکرشو کردی / نظر یادت نره آیا شما هم به این پیز تا حالا فکر کردی ؟

ارسال فایلها بدون استفاده از اینترنت

ارسال فایلها بدون استفاده از اینترنت HyperTerminal برنامه ای است که توسط آن می توانید با استفاده از خطوط تلفن (و بدون نیاز به اینترنت) فایلهایی را از هر نوع به دوستانتان ارسال و یا از آنها فایلهایی را دریافت نمایید. شاید شما هم مانند من از ارسال فایلها توسط ابزار ذخیره سازی (مانند CD، دیسک و...) خسته شده اید در این قسمت قصد داریم به بررسی یکی از قابلیتهای جذاب و کمتر شناخته شده ویندوز که توانایی بالایی در ارسال و دریافت فایلهای مختلف به نام Hyper Terminal بپردازیم. HyperTerminal چیست؟ HyperTerminal برنامه ای است که توسط آن می توانید با استفاده از خطوط تلفن (و بدون نیاز به اینترنت) فایلهایی را از هر نوع به دوستانتان ارسال و یا از آنها فایلهایی را دریافت نمایید. در صورت کار با این برنامه در بسیاری از موارد شما دیگر نیازی به استفاده از اینترنت نخواهید داشت، بنابراین قادرید در هزینه های اتصال به اینترنت تا حد زیادی صرفه جویی کنید. برنامه Hyper Terminal به صورتی کاملاً ساده و آسان طراحی گردیده به صورتی که شما با چند بار کار کردن با آن می توانید با نحوه کار کاملاً آشنا گردید. نکته: برای استفاده از HyperTerminal شما به امکانات خاص نیاز ندارید فقط کافی است که کامپیوتر شما و فردگیرنده به یک مودم مجهز باشد تا شما از طریق خط تلفن فایل مورد نظرتان را ارسال و یا دریافت نمایید. نحوه استفاده از Hyper Terminal برای فعال نمودن HyperTerminal در ویندوز xp به روی کلید Start کلیک نموده و از منوی کشویی ظاهر شده به ترتیب Accessories < All programs < Hyper Terminal< Communications را انتخاب کنید تا پنجره Connection Description در روی صفحه نمایش ظاهر گردد. در کادر فوق یک نام را برای اتصال وارد کرده و از قسمت Icon یک آیکون را به دلخواه انتخاب نموده و بر روی کلید OK کلیک کنید. در پنجره Connect To از منوی کشویی Country / region کشور محل سکونت خود (که در اینجا IRAN را باید انتخاب نمایید مگر اینکه خارج از ایران زندگی می کنید)، AreaCode کد کشور، phonenumber شماره تلفن تماس و از منوی ConnectUsing ابزار مورد استفاده (که در این جا مودم می باشد) را انتخاب کرده و برروی کلید OK کلیک نمایید. نکته: در قسمت phone number شما باید شماره تلفن شخصی که می خواهید برای او فایل مورد نظرتان را ارسال کنید را وارد نمایید. در پنجره Connect شما کافی است بر روی کلید Dial کلیک کنید تا شماره گیری انجام گیرد. در این مرحله در صورتی که می خواهید تغییری در شماره تلفن تماس و یا محل سکونت خود دهید کافی است برروی کلیدهای Modify یا Dialing properties کلیک کرده و در کادرهای محاوره ای ظاهر شده تغییرات مورد نظر را اعمال نمایید. بعد از چند لحظه شماره گیری توسط مودم انجام می شود. تنظیماتی که فرد گیرنده باید انجام دهد برای دریافت یک فایل از طریق HyperTerminal فقط کافی است در پنجره اصلی برنامه از منوی Call گزینه Wait For a Call را انتخاب نمایید. بعد از چند لحظه شما می توانید فایلهای ارسالی را دریافت کنید. ارسال فایلها بعد از اینکه در پنجره Connect تنظیمات مربوطه را انجام دادید و توسط شماره گیری به شماره مربوطه متصل شدید. برای مشخص کردن فایلهای ارسالی از منوی Transfer گزینه Send File را انتخاب کنید تا کادر محاوره ای Send File در روی صفحه نمایش ظاهر گردد. در کادر محاوره ای ظاهر شده برای انتخاب فایل مورد نظرتان بر روی کلید Browse کلیک کنید تا کادر محاوره ای Select File to Send در روی صفحه نمایش ظاهر گردد. در کادر محاوره ای فوق شما کافی است فایل مورد نظرتان را انتخاب نموده و بر روی کلید Open کلیک نمایید و در کادر محاوره ای Send file بر روی کلید Send کلیک کنید تا عمل ارسال انجام پذیرد. ارسال پیغام به صورت متن بعد از اینکه به شماره مورد نظرتان متصل شدید در پنجره اصلی برنامه Hyper Terminal شما به صورت مستقیم می توانید متن مورد نظرتان را تایپ نمایید. متن تایپی در این قسمت برای دوست شما که به کامپیوتر او توسط برنامه Hyper Terminal متصل شدید نیز قابل مشاهده می باشد. مشخص کردن محلی برای ذخیره سازی فایلهای دریافتی شما به سادگی می توانید محلی را برای ذخیره سازی فایلهای دریافتی از طریق برنامه را به صورت پیش فرض تعریف نمایید. برای این منظور از منوی Transfer گزینه Receive File را انتخاب نمایید تا کادر محاوره ای مربوطه در روی صفحه نمایش ظاهر گردد. در کار محاوره ای فوق شما با کلیک نمودن کلید Browse می توانید محلی را برای ذخیره سازی فایل دریافتی تعیین نمایید. ذخیره سازی اتصال بعد از برقراری ارتباط از طریق برنامه Hyper Terminal، شما می توانید اتصال فوق را برای استفاده مجدد ذخیره نمایید. برای این منظور از منوی کشویی File گزینه Save را انتخاب کنید. با این کار اتصال شما با اسمی که شما برای آن مشخص نموده اید ذخیره می گردد، برای برقراری اتصال برای دفعات آتی، در زیر منوی Accessories < All Programs < Start HyperTerminal Communications کافی است به روی نام اتصال فقط کلیک کنید. قطع نمودن اتصال بعد از اینکه فایل های موردنظرتان را برای دوستانتان ارسال کردید و یا از آنها دریافت کردید، برای قطع نمودن اتصال به روی گزینه Disconnect کلیک نمایید تا اتصال شما قطع گردد. نوار ابزار برنامه Hyper Terminal در نوار ابزار برنامه HyperTerminal مجموعه دستورات پراستفاده به صورت آیکونهایی در دسترس شما قرار گرفته است. در صورتی که نوار ابزار برنامه در زیر نوار منوها وجود نداشت از زیر منوی View گزینه ToolBar را انتخاب کنید

ارسالی از طرف: danial moridi

 

نحوه نامگذاری پاتیشن ها در لینوکس

 

در لینوکس نامگذاری پارتیشن ها با ترکیبی از حروف و اعداد انجام می شود که فرمول کلی آن بدین صورت است:

XXYN

XX برای تعریف نوع هارد دیسک به کار می رود. برای مثال چنانچه هارد دیسک ما از نوع IDE باشد بجای XX از hd و اگر از نوع SCSI باشد از sd استفاده می کنیم.

ازY نیز به منظور معرفی شماره های هارد دیسک استفاده می نمایم. برای هارد دیسک اول بجای Y از a وبرای دوم از b ......

از N نیز به عنوان شماره ردیف پارتیشن استفاده می کنیم. از شمارههای ۱ تا ۴ برای پارتیشن های اولیه (Primary ) و همچنین برای پاتیشن های گسترش یافته (Extended ) و از شماره ۵ به بعد برای پارتیشن های منطقی (Logical ) .

مثال hda1 : هارد دیسک نوع IDE و اولین هارد دیسک و پارتیشن از نوع اولی (C ویندوز)